Wiersz Kamili Stankiewicz, uczennicy jednej z klas I naszego gimnazjum:
***
Otwieram okno
mojego życia
na świat dorosłości.
Na niebie
wielki pytajnik
chmurzy się i kłębi.
Nie wiem, jaki obrać
kurs...
W kąciku pokoju
płaczą
senne marzenia
porzucone na pastwę losu.
Wrócę po nie i przytulę
do zmarszczek.
Otwieram okno
mojego życia
na świat dorosłości.
Na niebie
wielki pytajnik
chmurzy się i kłębi.
Nie wiem, jaki obrać
kurs...
W kąciku pokoju
płaczą
senne marzenia
porzucone na pastwę losu.
Wrócę po nie i przytulę
do zmarszczek.
Wiersz jest tak dobry, że zostawiamy go bez komentarza... Ciekawych kolejnych utworów zapraszamy na stronę Długiej Przerwy. Tam więcej utworów Kamili oraz informacje o jej laurach w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim... Zapraszamy!